Vandaag vrijdag, dus start van het weekend. En misschien heb je wel tijd voor een aperitivo. De hartige neef van de Dry Martini is de Gibson. Voor deze stirred drink gebruiken we geen olijf maar een gepekelde zilverui om een umami-ondertoon toe te voegen aan de klassieke cocktail.
De Gibson maak je net zoals een Dry Martini met gin of vodka en droge vermouth. Het verschil zit hem dus in de garnish, namelijk een gepekelde zilverui. En dan komt bij mij spontaan de vraag op wie heeft de olijf verwisseld voor een zilverui en waarom.
Het eerste geschreven recept voor een Gibson dateert uit 1908 (The World’s Drinks And How To Mix Them by William Boothby), nog voor de Drooglegging dus. Ik vrees dat ik nooit een antwoord zak krijgen op deze vragen want we weten ook helemaal niet wie deze mixed drink heeft uitgevonden (er zijn veel te veel – meestal – wilde verhalen).
Ik geef jullie één verhaal mee, omdat het leuk gevondenis, niet omdat dit het juiste verhaal is. De uitvinder zou een Amerikaanse diplomaat zijn, die niet dronk, maar toch veel naar recepties moest gaan. Om vervelende situaties te vermijden gaf hij aan het personeel de opdracht om zijn martini glas te vullen met koud water en een zilverui, zodat hij zijn drankje er gemakkelijk kon uithalen.
Wat heb je nodig?
- 45 ml gin of vodka
- 15 ml dry vermouth (Noilly Prat, Dolin, Martini & Rossi Extra Dry, …)
Hoe maak je het?
Giet de ingrediënten in een met ijsblokken gevuld mengglas. Roeren met een barlepel tot de gewenste afkoeling. Strain in een cocktailglas. Werk af met een gepekeld zilveruitje.
NM.
