Thaise Kippengehaktballen in kokosnoot & currysaus

Als je in het hoofdmenu van onze website kijkt vind je in het menu ‘VLEES’ een tab ‘MEATBALLMANIA‘. In dez rubriek posten we regelmatig een receptje van een internationaal gerecht met meatballs. Want elk land heeft wel zijn versie van ‘balletjes in de tomatensaus’ maar met zijn eigen ingrediënten vanzelfsprekend.

Dit keer gaan we op bezoek in Thailand voor een portie balletjes kippengehakt in een lekkere en pittige kokosnoot en currysaus en veel verse kruiden. Serveer met witte rijst of noedels. Met dit recept heb je genoeg voor twee tot vier porties.

Wat heb je nodig?

  • 1/2 kilo kippengehakt
  • 4 lente-uitjes
  • 4 teentjes look
  • 2 EL verse geraspte gember
  • 3 EL Thai curry pasta
  • een handjevol (panko) broodkruimels
  • verse korianderblaadjes
  • verse basilicum
  • 2 limoenen (zeste en sap)
  • 2 limes, zested and juiced
  • 400 ml kokosmelk
  • 250 ml kippenbouillon
  • baby bok choy (paksoi) (optioneel)

Hoe maak je het?

We beginnen met het kippengehakt te pimpen. Neem een gronte mengkom en doe er het kippengehakt in, het witte gedeelte van de lente-uitjes (uiteraard fijn gesnipperd), 2 teentjes look (geplet), 1 EL geraspte gember, 1 EL currypasta, broodkruimels, een beetje verse koriander en basilicum. Eventueel bijkruiden met peper en zout. Gewoon de ingrediënten mengen.

Vorm kleine gehaktballen van ongeveer 2 1/2 cm diameter en leg deze op een braadslede of serveerschaal. Je kan de meatballs in de oven afbakken of als je het gerecht eenvoudig wil houden – éénpan – lees dan verder.

We maken nu de saus met de aromaten. Verwarm een lepel olie in een grote pan met zware bodem op een middelmatig vuur. We beginnen met de look en de gember. Na 30 seconden voeg je daar de curry pasta bij. Blijven roeren. Na 30 seconden blussen we met de kokosmelk, de kippenbouillon en de zeste van limoen. Laat de saus verder sudderen. Indien je de meatballs in de saus wil laten garen, dan mogen deze er nu bij. Na 30 minuten sudderen in je saus, zijn ze zeker gaar.

Om het gerecht af te werken kan je hier wat bok choy of jonge spinazie onder mengen (max 2 tot 3 minuten). Werk de saus af met het limoensap. Serveer over warme rijstnoedels of rijst.

NM.

In THE MIX THE PARISIAN BLONDE

After Dinner style

Vandaag staat er een after dinner drink op het menu, de Parisian Blonde. Waar de naam vandaan komt heb ik niet kunnen terugvinden en ook de link tussen de naam van de cocktail is niet zo duidelijk. Blonde zal vermoedelijk wel verwijzen naar de room. Dit after dinner drankje op basis van rum en triple sec was heel populair in de jaren 80.

Je krijgt een subtiel naar appelsien smakend, zijdezacht en romig drankje. Het mondgevoel geeft het een decadent cachet en is dus perfect om een lekkere maaltijd in stijl te beëindigen. Het is zeker geen digestief maar eerder een vloeibaar dessert.

Rum

Voor de rum raad ik de lekkere rum van BelRoy’s aan. Daar kan je thuis mee aan de slag want deze is speciaal gestookt om te verwerken in cocktails. De rum is een blend van een oude en een jonge rum uit Trinidad en een Jamaican pot still rum met hoge esters Monymusk, Worthy Park & Hampden Estate. Zo krijg je een rum met veel body en smaken.  Gebotteld op 40.0% ABV.

Triple Sec, Cointreau of Curaçao?

Ik gebruikte een echte triple sec, maar je kan ook Cointreau, Curaçao, Dry Curaçao, Orange Liqueur of zelfs Grand Marnier gebruiken. Wat het verschil is leg ik in een later artikel wel eens uit.

Veel plezier met de Parisian Blonde.

Wat heb je nodig?

  • 30 ml rum
  • 30 ml triple sec
  • 30 ml room

Hoe maak je het?

Zet je glas ongeveer 5 minuten in de diepvriezer. Meng alle ingrediënten in een shaker gevuld met ijsblokken. Minstens 15 seconden shaken. Giet door een zeef in je gekoelde glas en serveer.

NM.

APPELCAKE

Cake met winterappelen

Hoewel de meeste soorten appels in de herfst geplukt worden, kun je in de winter nog van vele soorten genieten. Veel appelrassen lenen zich er voor om lang te bewaren. Ze worden bewaarfruit genoemd. Er zijn veel appelrassen die je weken, soms maanden kunt bewaren. Daarom kun je in de winter nog veel soorten eten of verwerken in een appelcake. Voor deze cake kan je gelijk welke winterappel gebruiken, ook Granny Smith.

Deze cake is zowel warm of koud lekker en ideaal voor het einde van je zondagse brunch of je vieruurtje.

We maken de appelcake in onze zware gietijzeren pan. Gietijzer komt langzaam op temperatuur maar houdt de warmte erg lang vast. En de verdeling van de warmte is heel goed. Het zijn zeer goede pannen die je voor het leven hebt en daarna nog aan je kinderen kan doorgeven.

Wat heb je nodig?

  • 3 grote appels
  • 50 gram lichtbruine suiker
  • 2 EL appel brandy (naar keuze)
  • 175 gram zelfrijzende bloem
  • 150 gram kristalsuiker
  • 150 ml lauwe volle melk
  • 1 groot ei
  • 1 theelepel vanilla extract
  • 80 gram ongezouten boter

Hoe maak je het?

Verwarm de oven voor op 180 graden en zet je gietijzeren pan in de oven.

Schil de appelen en snij deze in stukken. Meng ze in een grote kom met de bruine suiker en de brandy.

Meng de droge ingrediënten in een andere kom: de bloem en de wite suiker. Meng ook de lauwe volle melk, het ei en het vanilla extract.

Maak een kuiltje in de kom met de droge elementen en giet er langzaam de melk bij. Roer om tot je een glad beslag hebt.

Haal je gietijzeren pan uit de oven en laat er de boter in smelten. Giet je beslag over de gesmolten boter en verdeel de stukken appel erover.

Bak de cake gedurende 35 minuten (afhankelijk van je oven) of tot een tandenstoker er proper uitkomt.

NM.

In the Mix: de San GIUSEPPE

San Giuseppe

Vaderdag

In sommige landen worden de vaders en het vaderschap jaarlijks in het zonnetje gezet op 19 maart, de naamdag van Jozef – San Giuseppe. San Giuseppe of Sint Jozef is het ideaalbeeld van de vaders. Ook in België – maar dan voornamelijk in Antwerpen en de Kempen – wordt vandaag vaderdag gevierd.

In Italië en in de Italiaanse gemeenschappen overal ter wereld eet je vandaag heerlijke zeppole o bignè di San Giuseppe, een soort profiterole met crème vanbinnen (zie artikel).

Zeppole alla crema

Digestivo per San Giuseppe

Vandaag staat een lekkere digestivo op het menu, gemaakt van 3 Italiaanse raspaardjes, Amaro Montenegro, Cynar en Aperol, afgewerkt met een Spaanse topper, de Lustau East India Solera Sherry. Vier ingrediënten die je op het eerste zicht niet zou combineren, maar die wel een top digestief worden.

Cynar is het buitenbeentje onder amari, hoofdzakelijk gemaakt op basis van de artisjok, maar met een toets van bloemen en kruiden die voor het zoete element zorgen. Cynar is een diepbruine bitterzoete likeur. Aperol – het feestvarken dit jaar – zorgt voor de unieke bitterzoete smaak en de Amaro Montenegro is een eerder milde amaro van ongeveer 23 graden met een kenmerkende smaak die het midden houdt tussen bitter en zoet.

Lustau

Lustau East India Solera Sherry

Lustau East India Company verscheepte in de 17de eeuw goederen naar Oost-Indië en om het schip in balans te houden tijdens de woelige overtocht werden vaten sherry aan boord gebracht. Men werd echter gewaar dat deze versterkte wijn beter werd, vermoedelijk door de beweging van het schip, meer contact met hout en lucht en de hoge temperaturen, en bracht hem dus terug mee. De sherry werd dan nog eens 3 jaar volgens de solera methode gerijpt.

Lustau East India Solera Sherry – een blend van 80% Oloroso en 20% Pedro Ximénez – werd zo een hele exclusieve drank.

Wat heb je nodig?

30 ml Cynar

15 ml Aperol

15 ml Amaro Montenegro

15 ml Lustau East India Solera Sherry

1 zeste van appelsien

Hoe maak je het?

Giet de 4 ingrediënten in een mengglas gevuld met ijsblokken. Roer (stir) tot je de juiste verwatering en afkoeling hebt en giet in een tumbler. Versier met een strip appelsienschil.

NM.

In the Mix THE LAST WORD

The Last Word

Groen

De wereld wordt weer voor één dag volledig groen want het is 17 maart, dus St. Patrick’s Day. Deze keer geen Iers gerecht maar een groene cocktail met cult status, namelijk The Last Word. En daar zijn verschillende redenen voor. De cocktail wordt gemaakt met 4 gelijke hoeveelheid ingrediënten, wat het voor bartenders gemakkelijk maakt. Denk maar aan die andere klassieker met gelijke hoeveelheid ingrediënten, de Negroni (zie artikel). Een ander element dat bijdraagt tot de cult status is het gebruik van groene Chartreuse, het geheime ingrediënt van vele bartenders. Een ander voordeel is dat The Last Word een sour is, waarbij men citrus gaat balanceren met het zoete van de likeuren. Het is dus voornamelijk een oefening in evenwicht tussen zoet en zuur en complexe aroma’s.

Synergie: Het geheel is meer dan de som van de delen

Op het eerste zicht lijkt het ook een combinatie die niet kan werken: sterke gin – de Last Word stamt uit de Drooglegging en de gin toen was niet verfijnde bootleg gin – gecombineerd met een krachtige kruidenlikeur en Maraschino en limoensap. Maar wonder boven wonder, de ingrediënten mengen wonderwel en maken van het geheel iets dat groter is dan de optelsom van de delen.

De kleur van de cocktail is dus groen, maar er is nog een link met het groen van Ierland. Namelijk de uitvinder: Frank Fogarty. Hij was geen bartender maar een stand up comedian en vaudeville artiest in Detroit. Hij was Iers en zijn artiestennaam was The Dublin Minstrel. Hij vond The Last Word uit in een sportclub, net voor de start van de Prohibition.

The Last Word

Chartreuse bestaat trouwens al sinds 1605 en is een kruidenlikeur (elixir) dat door kartuizermonniken in de Alpen wordt gemaakt. Ik gebruik Chartreuse ook voor Zuppa Inglese, een heel lekker dessert.

Wat heb je nodig?

  • 30 ml GIN Bombay Sapphire
  • 30 ml groene Chartreuse (Izarra uit Baskenland)
  • 30 ml vers limoensap
  • 30 ml Luxardo Maraschino likeur

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten in een shaker en vul met ijsblokken. Schud heel goed op (30 seconden) en giet door een fijne zeef – straight up – in een gekoelde type coupette glas. Er is normaal geen versiering – garnish – voor The Last Word, maar een groen blaadje munt mag altijd. Het oog wil ook wat.

NM.

The Last Word

JUNGLE BIRD: EEN VOGEL KOMT EEN BAR BINNEN EN …

Thomas Timmermans met de Belroy’s Bijou Jungle Bird

Ter ere van Jeffrey Ong Swee Teik (1948 – 2019)

Op 26 februari 2019 overleed Jeffrey Ong. Vermoedelijk weet niemand wie deze man is, want hij zocht nooit de publiciteit op, en daarenboven duurde het tot vorig jaar vooraleer men Ong kon linken aan de uitvinding van de Jungle Bird. De Jungle Bird staat de laatste jaren terug wat meer in de belangstelling, maar daarvoor was de Jungle Bird eerder een obscuur tiki drankje. Toch is het dankzij de revival van tiki cocktails een favoriet bij vele bartenders. Tiki style cocktails zijn meestal rum based, zoet en fruitig en vooral zomers licht en verfrissend. Een groot deel van de aantrekkingskracht van de Jungle Bird is de eenvoud. Je hebt slechts vijf ingrediënten nodig: rum, Campari, ananassap, limoensap en gewone suikersiroop. En het is – denk ik – de enige tiki cocktail met Campari. Op de foto de Belroy’s Bijou versie van de Jungle Bird, waarvoor dank.

Wie is Jeffrey Ong?

Iedere klassieke of tijdloze cocktail heeft zijn verhaal, waardoor deze cocktail de bar waarin hij ontstond overstijgt, ook buiten die landsgrenzen een eigen leven begint en door bartenders elders in de wereld op de menukaart wordt gezet. Zo gebeurde het ook met de Jungle Bird. De uitvinding van de Jungle Bird is eigenlijk een heel leuk verhaal. Ergens in 1971 begint men in Kuala Lumpur (Maleisië) met de bouw van een vijf sterren Hilton hotel. Dus moet men ook personeel recruteren voor onder andere de verschillende bars van het hotel. Zo ook voor de The Aviary Bar.

De toenmalige Food & Beverages manager recruteert een aantal locals om de bar uit te baten. Eén van die locals is Pirabakaran Arumugan en die wordt bartender onder de naam Jason, want Pirabakaran lag niet zo goed in de mond. De andere bartender is Ong Swee Teik en die wordt dan maar Jeffrey genoemd. Samen met de F & B manager wordt de menukaart gemaakt. Tot deze op een bepaald moment beseft dat het wel leuk zo zijn om de gasten die aankomen in het hotel een welkomsdrankje aan te bieden, zo net na ze van het vliegtuig komen en met tropische temperaturen worden geconfronteerd. En zo kwam Jeffrey Ong op de proppen op 6 juli 1973 met de Jungle Bird, één van zijn 5 suggesties. De Hilton in Kuala Lumpur is trouwens door honderden wereldleiders en VIP’s bezocht, naast de normale gasten en toeristen. En die kregen bij aankomst in de Aviary Cocktail lounge allemaal een Jungle Bird aangeboden.

Jeffrey Ong
Jeffrey Ong – uiterst rechts op de foto

Ere wie ere toekomt

De Jungle Bird werd voor het eerst vermeld in 1989 in “The New American Bartender’s Guide” van John J. Poister, met een verkeerde datum en geen naam van een uitvinder. Het is pas eind vorig jaar dat een journalist na drie (3) jaar onderzoek de Jungle Bird kon linken aan Jeffrey ONG, die spijtig genoeg vorige maand in alle anonimiteit overleed (geboren op 10 augustus 1948).

Jungle Bird Originele Receptuur

  • 45 ml Dark rum
  • 20 ml Campari
  • 120 ml vers ananassap (later verminderd tot 45 ml)
  • 15 ml limoensap
  • 15 ml simple syrup

NM.

CIPIACE Antwerpen

Sinds midden februari is het gekende Italiaanse restaurant Cipiace uit Brussel geopend in de Zirkstraat in Antwerpen. Voor wie houdt van puur Italiaans eten in een familiale sfeer, dan word je met open armen en veel warmte ontvangen door het Cipiace team. Of wil je gewoon even een lekkere cocktail of aperitivo drinken, ook dat kan in de gezellige lounge. En op zondag is er de niet te missen Cipiace brunch, ongezien in Antwerpen. Ik kon niet alle foto’s bij dit artikel posten, maar onderaan staat een link naar een fotoalbum.

Een stukje puur Italië in hartje Brussel en nu ook in Antwerpen

Cipiace is een bar restaurant gelegen op het Sint-Gillisvoorplein in Brussel (Sint-Gillis) en ademt in alles Italië uit (zie artikel). Cipiace wordt uitgebaat door de sympathieke Giorgia Giordano uit Puglia. Giorgia beheerst de zaal en samen met haar keukenteam zorgt zij ervoor dat de espresso, pasta, bruschetta en focaccia volgens de regels van de kunst bereid worden. De menukaart inclusief suggesties zijn klassiekers gemaakt volgens de regels van la mamma en enkel bereid met artisanale Italiaanse producten. Op de drankenkaart kan je een uitgebreid assortiment aan lekkere Italiaanse wijnen en bieren vinden. En dit alles aan redelijke prijzen.

Dat succes concept wordt nu doorgetrokken in het mooie pand in de Zirkstraat, op een paar minuutjes wandelen van de Grote Markt. Giorgia blijft voorlopig de gastvrouw in Brussel terwijl het team in Antwerpen onder andere bestaat uit Andrea, die zorgt voor de cocktails en Olivier, die verantwoordelijk is voor de zaal.

Een onovertroffen zondagse brunch

Ik ben al lang vaste klant in Brussel. Zij die mij volgen hebben al veel foto’s van de lekkere gerechten zien passeren. Maar nu wil ik het toch even hebben over de brunch, want die heb ik nu voor het eerst in Antwerpen gedaan. Ik heb al op verschillende plaatsen in Antwerpen brunch geprobeerd, maar die van Cipiace staat met voorsprong op plaats 1. Super lekker en wat een assortiment aan zowel zoet als hartig en warm en koud.

Alles is krakelvers en wordt ter plaatse bereid. In het zoete assortiment vind je onder andere croissants en chocoladekoeken, panna cotta, fruitslaatjes, taarten en ga zo maar door. In het hartige gamma is er een overvloed aan keuze tussen Italiaanse polpette (meatballs), hele luchtige gnocchi, meatloaf, uientaart en charcuterie en kaas. Eigenlijk te veel om op te noemen, maar het zouden geen Italianen zijn als er geen arrosto della domenica op het menu stond (dit keer een overheerlijke porchetta). En een luchtige, romige pompoenrisotto. Kortom, kijk even naar de foto’s en je zal zien wat ik bedoel.

Overvloed is het sleutelwoord en dat voor 25 euro. Tot slot – waren er op het einde nog overheerlijke zeppole al cioccolato, en voor die alleen al zou je terug gaan. In het drankenaanbod raad ik de prosecco aan en de Cipiace Hot Chocolate in verschillende smaken! Voor de durvers, Andrea maakt een hele lekkere Breakfast Negroni.

LMeer foto’s van Cipiace en de gerechten kan je hier vinden

Cipiace Antwerpen Praktische Informatie

Brunch enkel op zondag vanaf 11.00 uur

Zirkstraat 37, 2000 Antwerpen

NM.

ROB BIESMANS’ GINGER BEARD

Gisteren hadden we het over Big Daddy’s Falernum, een creatie van Rob Biesmans. We gaan die gebruiken om een oude klassieker van Koks & Tales (Hasselt) te maken, namelijk de Ginger Beard. En daar gaat een 10 ml Falernum in. Sommige ingrediënten voor mixed drinks hebben rare namen, maar meestal zijn ze daarom niet raar. Falernum is een kruidige likeur op basis van onder andere rum en specerijen, en zorgt voor een warme, kruidige toets. Falernum, net omwille van die ingrediënten pairt wonderwel met rum, limoen en ginger ale of ginger beer. Het is een likeur die de rol van smaakverbeteraar speelt.

Voor alle drankjes met een tropische invloed kan je falernum gebruiken. Deze tiki-style Ginger Beard kan je zelf maken, want de ingrediënten zijn overal te krijgen. Persoonlijk vond ik de Ginger Beard heel lekker en verfrissend, vandaar dat deze mixed drink een plaatsje krijgt op onze blog. Met dank aan Big Daddy Rob!

Wat heb je nodig?

  • 40 ml spiced of bruine rum naargelang je smaak (Bacardi Ocho, Belroy’s Bijou Rum of Sailor Jerry)
  • 30 ml vers limoensap
  • 20 ml gembersiroop
  • 10 ml Big Daddy’s falernum (zie artikel)
  • aftoppen met 10 ml Ginger Ale (bv Fever Tree)

Hoe maak je het?

Alle vloeistoffen (behalve de ginger ale) in een longdrink glas vol ijsblokjes roeren, de ginger ale toevoegen, nogmaals even omroeren. Garneren met een schijfje gember en partje limoen.

NM.

FALERNUM VAN BIG DADDY

Rob 'Big Daddy' Biesmans
Rob ‘Big Daddy’ Biesmans

Je kan geen fatsoenlijke Mai Tai of Zombie maken zonder Falernum want zonder Falernum smaken deze mixed drinks eerder doordeweeks. Falernum is een cordial die gemaakt wordt door citrus, kruiden, specerijen, noten, suiker enzovoort te laten infuseren met liefst verschillende soorten rum. Vandaar dat Falernum en rum based mixed drinks de ideale combinatie is.

De oorsprong van Falernum zou in Barbados liggen, alhoewel het een Latijns woord is voor wijn (Falernian, een wijn gemaakt – nog voor onze jaartelling begon – van Aglianico druiven, geteeld op de hellingen van de Falernum berg, op de grens van Latium en Campania).

Big Daddy

We hebben Falernum hier ook al een aantal malen gebruikt, vooral dan de commerciële versie van John D. Taylor’s Velvet Falernum. Maar er gaat niets boven de zelfgemaakte versie. De eerste homemade Falernum die ik ooit proefde was die van the godfather of Tiki, Daniele Dalla Pola . Hemels lekker! Tot ik een paar jaar terug de versie van Rob ‘Big Daddy‘ Biesmans proefde. Super lekkere zelfgemaakte falernum. Na lang aandringen – lees ‘zagen‘ – heb ik dan toch een fles meegekregen, en daar een beetje mee geëxperimenteerd (zie volgende artikelen en receptuur voor de Ginger Beard en The Seagull).

Big Daddy's Falernum 35 % ABV
Big Daddy’s Falernum 35 % ABV

En toen kwam eind vorig jaar het grote nieuws, Rob zou zijn Falernum commercieel gaan bottelen onder zijn eigen keuze koosnaampje Big Daddy. A stroke of genius, want nu is Falernum gemakkelijk verkrijgbaar voor elke home bartender. Ik zeg dat niet zomaar, ik denk al even vooruit aan warmere dagen en tuinfeesten, wanneer tiki drankjes van de partij moeten zijn.

Waar?

In Koks & Tales natuurlijk. En proef dan meteen één van Rob’s creaties met Falernum.

Koks & Tales Praktische Info

Schrijnwerkersstraat 9
3500 Hasselt
Reservations: +32 496 84 70 98
info@koksandtales.com

Falernum

MIO POSTO – Osteria Popolare – Luik

Toegegeven, Luik is niet de stad waar ik al veel geweest ben. Gelukkig zijn er vrienden om je een beetje wegwijs te maken in deze stad in volle ontwikkeling. Ik ben er ondertussen al een aantal keer op ontdekking geweest en ik was danig onder de indruk. Er is heel wat te beleven en te zien (zie hier ons verslag over de mooiste plekjes in Luik). Nu is het de beurt aan de gastronomische suggesties.

Mio Posto is genieten!

Mijn vriend Luc raadde me een authentiek Italiaans restaurant aan en zij die me goed kennen, weten dat je met pure smaken en authentieke gerechten veel plezier doet. Zo kwamen we terecht in Mio Posto – Osteria Popolare in de Rue Souverain Pont, een klein smal straatje, waar heel wat nieuwe leuke winkeltjes zijn (zie artikel). Osteria Mio Posto is een trendy restaurant en een must go voor liefhebbers van authentieke Italiaanse keuken. Zowel voor een lunch, dinner of gewoon een aperitivo. Van zodra je de deur opendoet en door de gordijnen stapt, kom je Italië binnen. Heel gezellig!

Op het menu staan Italiaanse klassiekers: Italiaanse aperitivo, antipasti hapjes, bruschetta’s, originele pizza’s, pasta’s, ragú en nog zoveel meer. Er stonden zovele lekkere dingen op de kaart dat het moeilijk was om een keuze te maken. Trouwens, de gerechten hebben allemaal heel originele namen, met een knipoog naar films of games. Gabriel Caridi, eigenaar en gastheer, weet goed waar hij mee bezig is, getuige daarvan ook de indrukwekkende wijnkaart. Genoeg om onze smaakpapillen te plezieren. En dat begon al met het voorgerecht, een schotel in de mond smeltende Italiaanse prosciutto. En de bruschetta met vitello tonnato…

Mio Posto is ook een trendy bar

Naast restaurant is Osteria Mio Posto  ook een trendy bar, want er is een aparte gezellig ingerichte lounge, waar je kan genieten van een aperitivo of after dinner drink. Natuurlijk staan de Italiaanse klassiekers op de kaart, zoals een Negroni, Aperol Spritz of een Sbagliato. Complimenten aan de bartender want ze waren heel goed gemaakt. Voor de avonturiers staan er ook wat twists op klassiekers op de kaart, zoals een Frenchie Spritz met St Germain en prosecco.

I’ll be back!

Mio Posto is een type restaurant waar je je onmiddellijk thuisvoelt: ontvangst, interieur, sfeer, kaart, eten en drinken: het voelt allemaal goed aan.

De volgende suggestie en hotspot is Ma Ferme en Ville, een delicatessenwinkel in dezelfde straat (uitgebaat door Marie, de partner van Gabriel Caridi en Pinart le Bistrot, een wijnbar. 

Osteria Mio Posto: Praktische Info

Rue Souverain Pont 29, Luik

http://www.mioposto.be/

NM.