Zomerse aperitieven – Aperitivo Estivo
Dit is het einde van de vakantie en meteen ook de laatste aflevering van #AperitivoEstivo en we gaan er uit met een knaller van een zomerse aperitief, de Eeyore Requiem. Toen ik de eerste keer de naam van deze cocktail hoorde wist ik ook even niet waar ik het had, want mijn kinderjaren zijn al een tijdje achter de rug. Eeyore (of Iejoor in het Nederlands) is die grijze, altijd pessimistische en gedeprimeerde ezel uit Winnie de Poeh. Van de cocktail zelf – een creatie van Toby Maloney -wordt je enkel heel vrolijk!
De basis is een bitter, origineel Campari, maar je kan ook de Martini bitter gebruiken. Die is nog iets complexer kwa smaak. Iemand zei bitter? Inderdaad want er gaat ook nog Fernet Branca en Cynar bij, de twee buitenbeentjes onder de amaro’s (bitters). Fernet Branca omwille van heel kruidig en Cynar omwille van de artisjokbasis.
De Eeyore Requiem zal zeker bij de liefhebbers van een Negroni in de smaak vallen, maar ook zij die houden van mixed drinks die flirten met de zoet-bitter grens. Er zit in de Eeyore Requiem cocktail een kleine hoeveelheid gin, maar het is de bitter die als basis spirit fungeert. De Cynar en Fernet Branca zorgen dan voor de complexiteit en kruidigheid. De botanicals van de gin voegen er nog een extra laag aan toe. De zoete witte vermout Dolin Blanc zorgt voor het evenwicht met de bitters. De orange bitters en de zeste van appelsien versterken dan weer de citrussmaak van de Campari of Martini Bitter.
Het resultaat is een lichte (in ABV) maar toch heel complexe, zomerse aperitivo. Deze Eeyore’s Requiem is mijn zomerse ontdekking!
Wat heb je nodig?
- 45 ml Campari of Martini Riserva Speciale Bitter
- 15 ml Gin
- 7.5 ml Cynar
- 7.5 ml Fernet Branca
- 30 ml Dolin Blanc vermout
- 15 druppels orange bitters
- 3 zestes van appelsien
Hoe maak je het?
Giet alle ingrediënten voor de Eeyore Requiem – uitgezonderd de zeste – in een mengglas gevuld met ijs. Roer om met een barlepel tot de juiste afkoeling en verwatering en giet door een zeef in gekoelde coupette of cocktailglas. Last but not least, kneus de drie zestes van appelsien boven het glas.
Woord van de week: Ciao Bella
Ciao Bella – en niet Bella Ciao – betekent letterlijk hallo (of tot ziens) schoonheid. Bella refereert naar een vrouwelijke persoon. In de superlatieve vorm zegt men eerder ciao bellissima. Ik koos voor Ciao Bella omdat dit het einde van de reeks Aperitivo Estivo is. Daarmee hebben we jullie een zomer lang laten kennismaken met Italiaanse drankjes, gerechten, muziek en woorden of uitdrukkingen. We hopen dat jullie ervan genoten hebben of dat in ieder geval jullie kennis voor het aankomende kwisseizoen is toegenomen. Er zitten zeker een aantal dingen tussen waar jullie mee kunnen uitpakken. Capito? Tot volgend jaar, met een nieuwe serie.
Suggestie bij de aperitivo
Onze suggestie is eigenlijk een zomerse symfonie van zachte mozzarella, parmaham en gegrilde witte perzik. Mozzarella di Bufala Campana, gegrilde witte perziken en prosciutto di Parma zijn de drie sterren van dit geweldig lekkere recept. Werkelijk om duimen en vingers van af te likken.
De link naar de receptuur vind je hieronder. Trouwens, op 1 september begint in Parma het 21ste Festival del Prosciutto di Parma. Het festival – volledig in teken van de lekkere Parmaham – duurt tot 9 september en is een ideale gelegenheid om de sites waar de Parmaham gemaakt wordt te bezoeken (Finestre Aperte). Maar ook in Parma zelf is heel wat te doen rond de ham. Wij waren er vorig jaar bij. De link naar ons reisverslag staat hieronder.
Wil U meer weten over het Festival del Prosciutto di Parma?
Muziek bij de aperitivo: Zucchero
Zucchero is de artiestennaam van Adelmo Fornaciari (geboren op 25 september 1955 in Roncocesi – Emilia-Romagna), een stadje tussen Modena en Parma. Zucchero is al lang één van de favorieten van Nullam en hij kon dus niet ontbreken in onze #AperitivoEstivo reeks.
We kozen voor een nummer van Zucchero en wijlen Luciano Pavarotti. Het werd al in 1992 geschreven door Zucchero, maar de versie mat Pavarotti is de mooiste. Beide zijn afkomstig uit de buurt van Modena. Het is een live nummer uit het mooiste concert ooit van Zucchero (in de Royal Albert Hall 2004). Bij het zingen van Miserere kan je bijna in de ziel van Pavarotti gaan kijken. Zijn ogen zijn heel expressief. Het was één van zijn laatste publieke optredens en je voelt en hoort het in zijn stem dat Pavarotti allerlei emoties ondergaat. Maar het blijft een schitterend nummer… kippevel ….
Buona giornata! NM.