In the Mix Agavoni cocktail

Voor de vijfde aflevering van #AperitivoEstivo – we zitten in de helft – gaan we even grasduinen in de wereld van de opera. Drama verkoopt, moet Puccini (zie artikel)  gedacht hebben, toen hij in 1887 zijn wereldberoemde opera Tosca schreef. Tosca is het verhaal van Mario Cavaradossi, een revolutionair en zijn lief Floria Tosca. Hij wordt gemarteld door Scarpia, een politiebaas, om verraad te plegen. Maar het is uiteindelijk Tosca, die het niet meer kan aanzien, en die alles verraadt.  En Cavaradossi wordt veroordeeld tot het vuurpeloton. We luisteren daarom naar de dramatische aria uit deze opera, ‘E lucevan le stelle’. Ondertussen maken we de cocktail van de week, een verrassende variant op de Negroni, maar niet met gin maar met tequila. Ook voor onze foodpairing – pasta alla Norma – zitten we in de wereld van de opera,  maar dan bij de opera Norma van Vincenzo Bellini. Het woord van de week is culaccino.

De Agavoni

De Negroni is een klassieke Campari cocktail waar we al uitvoerig  over bericht hebben. En we hebben ook al wat varianten gemaakt. Vandaag kozen we voor een Negroni op basis van tequila, een creatie van de Duitse bartender, stoker en auteur Bastian Heuser.

Silver, blanco of witte tequila is de meest voorkomende tequila en wordt onmiddellijk na distillatie gebotteld. Hij is dus niet gerijpt. Probeer een 100% agave te gebruiken om de gin te vervangen. De toetsen van citrus in de Campari wordt versterkt door de druppeltjes orange bitters en de etherische oliën die vrijkomen door het kneuzen van de zeste van pompelmoes. Dit alles samen zorgt voor een pittige variant van de klassieke negroni, waarin de tequila nieuw leven blaast.

Wat heb je nodig?

  • 20 ml silver tequila
  • 20 ml zoete vermout Carpano Antica Formula
  • 20 ml Campari
  • 2 dashes orange bitters
  • zeste van roze pomplemoes

Hoe maak je het?

Vul een old fashioned glas met ijs. Doe er de tequila, zoete  vermout, Campari en de orange bitters bij. Stir tot voldoende gemengd en gekoeld. Kneus er de zeste van de roze pompelmoes over en versier met een stukje zeste.

Woord van de week: culaccino

Culaccìno is afgeleid van het woord culo (letterlijk de kont, het achterste). Culaccino wordt gebruikt om het laatste stukje van een salami of stuk brood aan te duiden, maar culaccino betekent ook de afdruk van een nat glas op een tafel. Dat weten we dan ook weer! Oh, het meervoud is culaccini.

Suggestie bij de aperitivo: Pasta alla Norma (receptuur)

Ma questo e Norma!

Vincenzo Bellini (1801–1835) was één van de meest succesvolle Italiaanse componisten. Tijdens één van zijn vakanties aan het mooie Lago di Como, waar hij te gast was bij diva Giuditta Pasta, schreef hij de opera Norma, en creëerde hij voor haar de rol van Norma. Norma is zijn meest gekende opera en het stuk ‘Casta Diva‘, één van de meest dramatische episodes in de opera, werd onsterfelijk gemaakt door Maria Callas (beluister hier). Deze opera werd voor het eerst opgevoerd op 26 december 1831 in het Teatro alla Scala in Milan.

“Un opéra doit faire couler les larmes, causer l’horreur et amener la mort grâce au chant” en dat is Norma zeker. Maar ook eten brengt dezelfde emoties teweeg. Het verhaal van deze Pasta alla Norma, een typisch Siciliaans gerecht is ook doorspekt met emoties. Toen de auteur Nino Martaglio dit gerecht voor de eerste keer proefde was hij zo ontroerd door de uitzonderlijke smaak  en zei toen het volgende: “Ma questo e Norma!“.

Una vera Norma werd het synoniem voor alles was uitzonderlijk van schoonheid of smaak was. En Pasta alla Norma was geboren.

Muziek bij de aperitivo: “E lucevan le stelle” uit Tosca van  Giacomo Puccini

Tosca is een opera met drama pur sang, gebaseerd op een driehoeksverhouding waarbij op het einde iedereen sterft. Drama verkoopt dus, maar het is wel veruit mijn lievelingsopera, met onvergetelijke aria’s zoals Vissi d’Arte en het dramatische ‘E lucevan le stelle . 

E lucevan le stelle” (“En de sterren blonken”) wordt gezongen door Mario Cavaradossi, terwijl hij op het dak van Castel Sant’Angelo wacht op zijn executie.

E lucevan le stelle is één van de meeste beroemde opera aria’s geschreven in B mineur voor een tenor. Het begint heel stil (Andante lento appassionato molto) en dan komt het stuk voor klarinet. En dan mag de tenor zich volledig laten gaan. De techniek noemt spinto, waarbij de stem van een sopraan of tenor het gewicht van een lyrisch en/of dramatisch stuk moet aankunnen, vooral de grote muzikale climax (squillo). Ze gaan als het ware door een muzikale muur. Pavarotti kon dit, vandaar dat we voor zijn versie van E lucevan le stelle kozen.

Voor zij die willen meebrullen, hier een stukje van de tekst

E lucevan le stelle,
Ed olezzava la terra
Stridea l’uscio dell’orto
E un passo sfiorava la rena.
Entrava ella fragrante,
Mi cadea fra la braccia.
O dolci baci, o languide carezze,
Mentr’io fremente le belle forme disciogliea dai veli!
Svanì per sempre il sogno mio d’amore.
L’ora è fuggita, e muoio disperato!
E muoio disperato! E non ho amato mai tanto la vita!
Tanto la vita!
NM.

24 juli: Zelda Fitzgerald aka The White Lady

De White Lady cocktail

De White Lady is een cocktail uit de roaring twenties. Eigenlijk is het een Sidecar cocktail met gin in de plaats van brandy. De White Lady is licht en verfrissend: je krijgt de subtiele botanicals van de London Dry Gin, de zoetheid van de Cointreau en het friszuur van het citroensap. Opletten, want ondanks de zeemzoete naam is de cocktail sterker dan je denkt.

Harry of Harry?

De White Lady is een cocktail met een verhaal want er is discussie over wie de uitvinder is. Volgens de een is het Harry MacElhone in 1919 in Ciro’s Club in Londen. Maar ook Harry Craddock van The Savoy’s American Bar claimt de uitvinding (de White Lady komt voor in zijn Savoy Cocktail Book van 1930)

Eén van de grootse literaire samenwerkingen was geen boek maar een cocktail. Ernest Hemingway en F. Scott Fitzgerald leefden beide in Parijs en hingen net zoals zovele schrijvers geregeld aan de bar van Harry’s New York Bar. Harry MacElhone, de bartender, maakte oorspronkelijk zijn White Lady met crème de menthe, maar het waren de twee boozehounds die hem suggereerden om deze te vervangen door gin. Harry Craddock was diegene die er eiwit aan toevoegde.

Zelda Fitzgerald is de White Lady

De White Lady cocktail is genoemd naar Zelda Fitzgerald, de vrouw van de Amerikaanse schrijver F. Scott Fitzgerald. Ze werd geboren op 24 juli 1900 en was de muze van één van de grootste auteurs van de twintigste eeuw. Hij gaf haar als eerste de titel van “the first American flapper girl”. Zelda was een vrouw die alles had: ze was intelligent en heel getalenteerd, charmant, grappig, en geliefd door iedereen. Maar vooral ook platinum blond en heel mooi. Ze was een jonge vrouw met een grote erotische aantrekkingskracht zonder dat ze hiervoor iets noemenswaardigs moest doen. Ze had dus alles om het te maken, maar ze was ook labiel. En haar relatie met F. Scott Fitzgerald was een rollercoaster met grote hoogten en laagten. Beide gingen ook persoonlijk door diepe dalen. Deze celebrity avant la lettre was de inspiratie voor The Great Gatsby (in  2013 verfilmd) en heel wat boeken (Tender Is The Night, The Beautiful and Damned).

Zelda stierf op 47-jarige leeftijd door een brand in het psychiatrisch ziekenhuis waar ze verbleef. En er zijn recent maar liefst 3 films rond haar gemaakt (The Beautiful and the Damned, Zelda en Z: The Beginning of Everything).

De publieke opinie was niet altijd zo positief want niemand minder Ernest Hemingway vond van in het begin dat ze gek was en de reden dat haar man alcohol verslaafd was en door een zware depressie ging (in Moveable Feast).

De White Lady cocktail

Eigenlijk is het een Sidecar cocktail met gin in de plaats van brandy. De White Lady is licht en verfrissend: je krijgt de subtiele botanicals van de London Dry Gin, de zoetheid van de Cointreau en het friszuur van het citroensap. Opletten, want ondanks de zeemzoete naam is de cocktail sterker dan je denkt.

Nullam Microwaveum-7768

Wat heb je nodig?

  • 5 cl gin London Dry style zoals Bulldog, Martin Miller’s of Beefeater
  • 2 1/2 cl Cointreau
  • 2 1/2 cl vers geperst citroensap
  • 1 eiwit

Hoe maak je het?

Doe de eerste drie ingrediënten in de shaker met wat blokken ijs. Goed shaken. Voeg er dan een eiwit bij shake nog eens 15 seconden.  Giet voorzichtig door een zeefje in een coupe glas. Het eiwit verandert de smaak niet, maar geeft body en textuur aan de cocktail en een mooi wit laagje schuim. Deze cocktail moet echt koud zijn, dus de koeling is belangrijk: lang genoeg shaken, genoeg ijs en een koud glas.

NM.

In the Mix de Bitter Red Devil

In de vierde aflevering van #AperitivoEstivo stellen we jullie de Bitter Red Devil voor, een aperitivo die je ook als digestivo kan serveren, gezien de grote aanwezigheid van Italiaanse bitters.

Als basis kozen we de Martini Riserva Speciale Bitter. Deze bitter is geïnspireerd op het originele recept uit 1872, waaraan Martini een hippe toets heeft gegeven.

Daar voegen we twee buitenbeentjes aan toe, namelijk de Fernet-Branca en Cynar, geen klassieke amari want veel kruidiger en meer bitter dan zoet.

Fernet-Branca is een speciaal geval en ligt aan het andere einde van het spectrum van de bitters, want meer bitter dan zoet. Het is een siropige digestief die, toegevoegd aan een mixed drink er veel meer diepgang aan geeft, en zo je drankje meer complex en interessant maakt.

Het andere buitenbeentje amaro is Cynar, een jonge amaro uit 1952, die hoofdzakelijk gemaakt wordt op basis van de artisjok, maar met een toets van bloemen en kruiden die voor het zoete element zorgen. Cynar werd in Italië gelanceerd in 1952. Angelo Dalle Molle experimenteerde met cynarine, een bittere stof uit de wortels en bladeren van artisjok. Hij verfijnde de smaak met 13 kruiden en planten tot een diepbruine bitterzoete likeur.

Deze Bitter Red Devil is een feest voor de liefhebbers van bitters. Maar opletten met de verhoudingen. Begin met 5 ml (een barlepel of een theelepel) en proef eerst.

Voor het zoete element kozen we de Martini Riserva Speciale Ambrato, nog een topper uit het gamma van Martini. Deze witte vermout wordt gemaakt van Italiaanse wijnen en exotische botanicals die samen in eikenhouten vaten rijpen. Het resultaat is een bloemige vermout met aroma’s van citrusvruchten en een vol karakter.

Deze aroma’s gaan we nog versterken met de etherische olie uit de schil van de appelsien en met 15 druppels orange bitter van Peychaud’s, Waarom Peychaud’s? Omdat die veel lichter, fruitiger en minder bitter is dan de andere orange bitters is.

Wat heb je nodig?

  • 60 ml Martini Riserva Speciale Bitter
  • 7 ml Cynar
  • 7 ml Fernet-Branca
  • 30 ml witte zoete vermout (Martini Riserva Speciale Ambrato)
  • 15 druppels Peychaud’s orange bitters
  • 1 zeste van appelsien

Hoe maak je het?

Vul een mengglas met ijsblokken en giet er de Martini bitter en vermout, Cynar en Fernet-Branca in. Een barlepel is 5 ml dus begin met een barlepel, proef even en pas aan tot 7 ml of volgens je eigen smaak. Doe er de 15  druppels orange bitter bij en kneus de zeste van appelsien boven het mengglas. Stirren tot de juiste afkoeling en verwatering en strainen in een gekoeld glas. Versier met de zeste van appelsien.

Woord van de week: trasecolare

Trasecolare is Italiaans voor verbluft, iets waar je mond van open valt. Ik was aan dit artikel bezig toen de grote wereldleider met het oranje haar in België, het VK en op bezoek bij Putin was, en hij door zijn dwaze uitspraken zowat iedereen sprakeloos – flabbergasted – achterliet.

Suggestie bij de aperitivo: Panzanella

Panzanella is een klassiek voorgerecht uit Toscane en Umbrië en komt eigenlijk uit de cucina povera (armemensenkeuken), want het slaatje bestaat uit oud brood en nog wat restjes uit de keuken. Het wordt ook soms panmolle genoemd. Er bestaan natuurlijk weer eindeloze variaties van dit gerecht, maar waar niet over gedebatteerd wordt is het belangrijkste ingrediënt, namelijk het rustieke zoutloze brood – pan sciocco – genaamd. Dus geen fluffy wit brood zoals wij ze hier kennen, want het brood moet zijn vorm houden. Klik hier voor de receptuur.

Muziek bij de aperitivo: Parlami d’amore Mariù

Parlami d’amore Mariù werd voor het eerst gezongen op 15 oktober 1932 door Vittorio De Sica in de film Gli uomini, che mascalzoni (tekst en muziek van Ennio Neri en Cesare Andrea Bixio). Het was onmiddellijk een grote hit.

Ondertussen werd dit liedje door alle groten van de wereld gezongen: onder andere Pavarotti, Jovanotti, José Carreras, Placido Domingo, Tino Rossi, Adamo en ook onze eigen Helmut Lotti. Het succes is dus nooit gestopt en het merkwaardige aan dit nummer is dat sinds het uitbrengen in 1932 er in elk decennium een hit mee gescoord is. Een tijdloze klassieker dus. De bij het grote publiek bekendste versie is die van Achille Togliani omdat die door Dolce & Gabbana van onder het stof werd gehaald voor de commercial voor hun Light Blue parfum (link naar youtube).

Voor zij die willen meezingen, hier een stukje van de tekst

Come sei bella più bella stasera Mariù!
Splende un sorriso di stella negli occhi tuoi blu!
Anche se avverso il destino domani sarà
Oggi ti sono vicino, perche sospirar?
Non pensar!

Parlami d’amore, Mariù!
Tutta la mia vita sei tu!
Gli occhi tuoi belli brillano
Fiamme di sogno scintillano

NM.

POTD Daiquiri

Daiquiri dag

The moment had arrived for a Daiquiri. It was a delicate compound; it elevated my contentment to an even higher pitch. Unquestionably, the cocktail on my table was a dangerous agent, for it held in its shallow glass bowl slightly encrusted with undissolved sugar the power of a contemptuous indifference to fate; it set the mind free of responsibility; obliterating both memory and tomorrow, it gave the heart an adventitious feeling of superiority and momentarily vanquished all the celebrated, the eternal fears.

Joseph Hergesheimer, San Cristóbal de la Habana (Havana), 1920

19 juli is Daiquiri dag

De daiquiri, pure elegantie

Een daiquiri is een perfecte blend van limoensap, rum en ijs. het hoeft dan ook niet te verbazen dat deze ontstaan is in een tropische regio. Een ideale combinatie die je wapent tegen de hitte en vochtigheid. Een elegante cocktail die er heel uitnodigend uitziet omwille van zijn doorzichtigheid, een beetje zoals glanzende alabaster. Ik was dan ook blij dat ik de daiquiri kon maken in dit superbe Cabernet cocktailglas van Holmegaard (ontwerp door Peter Svarrer).

Ik heb het hier uiteraard niet over de fluoroze monsterachtige creaturen, gemaakt met siropen met kunstmatige aardbeismaak, over crushed ice gegoten met wat goedkope rum, die als daiquiri verkocht worden.

Strikt genomen is een daiquiri een eenvoudige variatie op de tijdloze punch: een deel zuur, twee delen zoet, drie delen spirit en vier delen niet sterk. Het geniale is dat ijs de vervanging is van de niet sterke delen. En dat zal te maken hebben met het tijdperk waarin deze cocktail ontstond, namelijk rond het jaar 1920, toen ijs ook in tropische gebieden ten allen tijde voorhanden was. Want daarvoor was het een pure luxe (lees maar eens Gabriel García Márquez A Hundred Years of Solitude).

In de lijst van de meest invloedrijke cocktails.

Een daiquiri heeft zeker zijn plaats in de lijst van 25 iconische cocktails. Het is een tijdloze klassieker omwille van de geniale eenvoud. Je hebt er geen lange lijst van moelijk te vinden ingrediënten voor nodig en met een beetje oefening kan je de techniek leren. Je hebt alleen een geoefende hand nodig om de juiste verhoudingen te vinden: niet te zoet, niet te zuur, niet te koud en niet te warm.

De Rum Daiquiri is een ongeveer perfecte cocktail: eenvoudig, elegant en zowat het meest verfrissende drankje dat je kan krijgen. Samen met de Martini, de Manhattan en een handjevol andere toppers heeft de daiquiri zijn plaats veroverd in het pantheon van mixed drinks. De daiquiri verpersoonlijkt het karakter en de geest van de rum (de base spirit) zonder dat je complexiteit nodig heb of veel voorbereiding. Eén sip en je waant je op een maagdelijk wit zandstrand op één van de Caraïbische eilanden of in de straten van Havana, waar de Daiquiri vandaan komt.

Ontstaan van de daiquiri

Zoals bij de meeste cocktails is er heel wat verwarring over het ontstaan. De meest geloofwaardige mythe is deze van de Amerikaanse ingenieur Jennings Cox, die na een dag werken in de broeierige hitte beseft dat hij zonder gin en whisky zat, en buiten rum niets had om zijn gasten aan te bieden. Hij deed dan maar rum, limoen en suiker in een shaker. Zijn gasten waren helemaal weg van dit drankje en vroegen naar de naam. Aangezien hij deze mixed drink ter plaatse had uitgevonden, noemde hij deze naar Daiquiri, een strand dichtbij zijn werk in Havana (Cuba). We zijn 1896.

Een ander verhaal is dat van William Shafter, een Amerikaans legerofficier die in 1898 in Cuba was voor de Spaans -Amerikaanse oorlog. Hij proefde er wat elke Cubaan toen dronk (rum, limoensap en suiker) maar hij vond dat er ijs bij moest, en de daiquiri was geboren.

Welk verhaal is het juiste? Niemand weet het. Maar het is wel een beetje eigenaardig dat iemand krediet krijgt voor een cocktail waarvan de ingrediënten al van zeker 1740 samen gemengd worden. Admiraal Edward Vernon van de Britse Navy beval dat alle matrozen naast hun portie rum (grog)  ook limoen en suiker kregen (tegen de scheurbuik). Men wist toen al dat de (zoete) rum en de (zurige) limoenen bij elkaar pasten als Nicole en Hugo.

Het lijkt alleszins op een geval van inboorlingen die al eeuwen iets doen, de Westerlingen komen aan en ‘ontdekken’ dit, geven het een naam en lopen met de eer weg. Kolonialisme, zeker?

In comes Ernest Hemingway

De daiquiri zou vermoedelijk nooit die legendarische status bereikt hebben zonder de tussenkomst van de beroemde schrijver Ernest Hemingway. Ja, hij weer! In 1932, na de publicatie van ‘Death in the Afternoon‘ en op het toppunt van zijn roem, besloot hij de drukte in Florida te ontwijken om rustig verder te kunnen schrijven. Hij huurde een kamer in Havana en ging regelmatig schrijven in El Floridita, een cocktailbar op wandelafstand van zijn hotel (wegens betere wifi). El Floradito was een kruising van een gesofistikeerde hotelbar en een gezellige bodega. Barman van dienst was Constantino Ribalaigua Vert en hij introduceerde de Floridita daiquiri aan Hemingway (die met maraschino). Hemingway was een notioir drinker, maar had ook diabetes. Bij het proeven van de cocktail was zijn suggestie om de suiker weg te laten en de dosis rum te verdubbelen. De versie van de daiquiri ging de geschiedenis in als de Papa Doble, want Papa was de bijnaam van Hemingway. En door hem werd de daiquiri bekend over de ganse wereld.

Wat heb je nodig?

  • 60 ml Cubaanse rum
  • 30 ml vers geperst limoensap
  • een barlepel gewone suikersiroop
  • een barlepel maraschinolikeur
  • Angostura bitters (optioneel, voor de versiering)

Hoe maak je het?

Een klassieker met drie eenvoudige ingrediënten. Maar het juiste evenwicht krijgen vraagt oefening. De verhoudingen zijn eerder indicatief. Elke rum heeft een ander smaakprofiel en niet elke limoen heeft dezelfde zuurtegraad. Begin met deze verhoudingen en pas aan waar nodig.

Doe alle ingrediënten in een shaker en shake lang genoeg tot je de juiste temperatuur en verwatering. Oefening baart kunst. Maar dat is net het leuke.

NM.

Lekker Klassiek op 25 augustus

Bij de eerste editie vorig jaar was het unieke concept dat klassieke muziek combineert met heerlijke gerechten op njam!-niveau een schot in de roos. Ik kon er spijtig genoeg niet bij zijn omwille van vakantie in het buitenland, maar dit jaar wil ik het niet missen. Hou onze facebookpagina in de gaten want we geven tickets weg!

De reacties bij zowel artiesten, chefs als de meer dan 3.500 bezoekers waren dan ook erg lovend. Daarom hebben Studio 100 en het Provinciaal Recreatiedomein De Schorre besloten om dit jaar een tweede editie te organiseren.

Op 25 augustus organiseert njam! samen met Studio 100 voor de tweede keer op rij ‘Lekker Klassiek’ in Boom: een uniek en supergezellig festival dat toegankelijke klassieke muziek combineert met culinaire festival food van de njam!-chefs.

Alle informatie over het festival vind je hier: http://lekkerklassiek.be/

Ook dit jaar neemt Jef Neve de artistieke leiding over Lekker Klassiek op zich.

De muziekprogrammatie is dan ook opnieuw van hoog niveau: een combinatie van sterkhouders van vorig jaar en veelbelovende, nieuwe namen.

Net zoals vorig jaar zal u kunnen genieten van een grote verscheidenheid aan klassieke muziek en dit in al zijn vormen. Uiteraard blijft het grootse slotconcert, met een indrukwekkend orkest (onder leiding van Dirk Brossé) en solisten, een vaste waarde op het hoofdpodium om het festival af te sluiten.

Bestel je tickets hier….

NM.

In the Mix de Garibaldi

In de derde aflevering van #AperitivoEstivo stellen we jullie de Garibaldi voor. De naam zegt jullie waarschijnlijk niets, maar Campari Orange wel, want zo is deze aperitivo wel bekend bij het grote publiek. En Garibaldi kennen jullie waarschijnlijk ook wel, want er is geen enkel gehucht of stad in Italië dat geen Garibaldi straat, plein of standbeeld heeft. Zie hieronder voor de receptuur, het Italiaanse woord van de week, onze foodsuggestie en een streepje muziek van Amadeo Minghi.

Wie is Garibaldi?

Giuseppe Garibaldi werd op 4 juli 1807 geboren in Nice (Nizza). Garibaldi was een Italiaanse generaal, politicus en nationalist en wordt soms wel eens de Italiaanse ‘vaders des vaderlands’ genoemd.

Hij speelde een heel belangrijke rol tijdens de Risorgimento – de Italiaanse eenwording – waarin hij persoonlijk vocht en leiding gaf.

Hij vocht onder andere tegen de Fransen en vanaf 1860 streed hij met zijn 1089 I Mille soldaten voor de vrijheid van Italië. In 1870 vocht hij tegen de Zwitsere Garde en de Pauselijke Zoeaven voor de controle over Rome. Rome werd zo de hoofdstad van Italië en de pausen raakten hun wereldlijke macht kwijt.

Campari en Orange: de Garibaldi Cocktail

De naam Garibaldi voor deze aperitivo is een beetje in onbruik geraakt en we kennen hem tegenwoordig beter als de Campari & Orange. Campari komt uit Milaan – het noorden – en appelsienen uit het zuiden en die twee samen vertegenwoordigen de eenwording van Italië. Vandaar de naam Garibaldi, naar de man die de Risorgimento verpersoonlijkt.

Wat heb je nodig?

  • Campari
  • Appelsiensap
  • Ijsblokjes

Hoe maak je het?

De oorspronkelijke verhoudingen voor deze mixed drink was 50% Campari en 50% appelsiensap over een glas met ijsblokken.
Vul een glas met ijsblokken en giet hierover de Campari, vul het glas daarna met appelsiensap. Niet roeren om het effect van de kleurlagen niet te verstoren. Versier met een half schijfje appelsien voor extra kleureffect.

Tegenwoordig worden zoetere varianten gemaakt, die op een 40/60 verhouding neerkomen, tot zelfs 25/75.

Woord van de week: Menefreghismo

Elke week geven we ook een Italiaans woord mee, en deze week is dit menefreghismo, als in ‘il suo è menefreghismo bello e buono!’. Het is een woord dat een attitude weergeeft en betekent zoveel als onverschilligheid.

Suggestie bij de aperitivo: bigoli con le sarde

Het recept voor vandaag is een klassieker uit de Siciliaanse keuken, namelijk bigoli con le sardepasta met sardines. Lekkere sardines met heerlijk geurende wilde venkel, echt “La Sicilia nel piatto” en gemakkelijk zelf te maken. Volg deze link voor de receptuur.

Muziek bij de aperitivo

Voor de muziek bij de aperitivo gaan we even terug in de tijd, naar 1996. Toen bracht Amadeo Minghi het nummer Cantare d’Amore (zie youtube) uit, een echte tearjerker. Amadeo Minghi is een gevierd singer songwriter die nummers schreef voor vele grote Italiaanse artiesten, zoals Andrea Bocelli. Hij nam ook verschillende keren deel aan het grote Sanremo Muziekfestival. En daar scoorde hij een megahit met “Vattene amore“, in een duet met de populaire Mietta.

NM.

 

à l’ostendaise – Kom Proeven … ons verslag

Op 23 en 24 juni 2018 vond de 6de editie plaats van het evenement “à l’ostendaise – Kom Proeven” op het Zeeheldenplein. Een heel gezellig foodfestival met gratis toegang, waarbij vissers Oostendse chefs uit dagen het thema is. Meer dan 20 chefs, waaronder ook enkele North Sea Chefs bereiden een waaier aan topgerechten klaar. En Noordzeevis en andere dagverse producten stonden hierbij centraal.

Nullam was erbij en mocht genieten van al het lekkers dat de Noordzee te bieden heeft.

Heel goede organisatie!

Eerst en vooral een pluim naar de organisatie. De gerechten kosten 6 EUR per bordje. Je betaalt met een kaart die opgeladen kan worden aan de kassa. De prijs is dus zeer redelijk en de bordjes waren goed gevuld, als je vergelijkt met andere foodfestivals. Het systeem van betalen met een oplaadbare kaart is heel gemakkelijk en vermijd dat je voor food en drinks met allerlei jetons moet gaan betalen. Het was heel druk op zondag en toch was het niet lang aanschuiven. En ondanks de drukte was het heel gezellig. Kortom een foodfestival dat geen enkele visliefhebber mag missen.

Ik ga niet alle standen individueel bespreken, enkel de uitschieters. De kwaliteit van de bordjes was algemeen goed en toch staken er een aantal ver bovenuit. Ook het speciale Saisonbier van Stadsbrouwerij ‘t Koelschip was een mooie ontdekking!

Bouillabaisse van Le Chevalier

De eerste uitschieter was de bouillabaisse van Chef Willy Mary van Le Chevalier (Albert I-Promenade 66 Oostende). De bouillabaisse was gemaakt met verse Noordzeevis en kwam met een krokantje van kaas, rouille en garnalen. Ondanks het snikhete weer, was de bouillabaisse een ware lekkernij. Perfect gekruid en wat een smaken! Heel goed gedaan.

Gebakken zeeduivel van Brasserie Albert

Van de hartige gerechten die ik geproefd hebt was dit het allerbeste, zonder enige twijfel. Perfect gegaarde zeeduivel, een heerlijke groentenquinoa en een jus van spinazie. Alle smaken waren perfect. Ik ben zelfs teruggeweest voor tweede bordje!!! Brasserie Albert (Chef Franky Boone Koning Astridlaan 7 Oostende) had ook de langste rij wachtenden, want ik denk dat vele foodies de positieve commentaren hadden opgevangen en dan ook maar gingen aanschuiven. Kwaliteit is de beste publiciteit natuurlijk. De servicve werd gedaan door Vincent Flori Florizoone, niet de eerste de beste natuurlijk. Topgerecht en ook heel vriendelijke bediening.

Roomijs – parfait – chocoladecrumble en een tuilekoekje van Chocolaterie Willems

Ook in de desserts was er heel wat keuze, maar het dessert dat er met kop en schouders boven uitstak was het prachtig mooi verzorgde bordje van Olivier Willems. À l’Ostendaise: als vissers de Oostendse chefs uitdagen, gooit ook chocolatier Olivier Willems zijn netten uit om lekkerbekken te strikken. Hij doet ondertussen al voor het derde jaar mee. Chocolaterie wordt gastronomische kunst bij Olivier Willems (Alfons Pieterslaan 120 Oostende). In elk onderdeel van dit dessert van chocolatier Willems smaak je meer dan 20 jaar verfijnd vakmanschap. “Elke dag vind ik de chocolaterie opnieuw uit” zegt hij. Het bordje was een dame blanche maar gedeconstrueerd. Gewoon top! En wat een lekkere warme chocoladesaus.

Ziehier enkele sfeerbeelden. En ik ga volgende jaar zeker terug!

NM.

In the Mix Bicicletta

We zijn allemaal gewoontedieren, ook ik. Maar tijdens een brunch stelde een Italiaanse vriend me voor om eens te veranderen en hij bestelde voor mij een Bicicletta“Trust me” zei hij, met een zwaar Italiaans accent, je zal er weg van zijn. En hij had gelijk ook. Deze mixed drink – ideaal voor bij een brunch of een zomerse picnic – is bitter, zoet en bruisend en niet te te sterk. En je hebt niet meer dan 3 ingrediënten nodig. Ideaal voor de tweede aflevering van #AperitivoEstivo 

De Bicicletta

De Bicicletta kreeg zijn naam door de Italiaanse mannnen die net teveel ophadden en al zwalpend met hun “biciclettas” naar huis reden. Sono brillo – ze zijn dronken – was wel heel toepasselijk.

Slechts drie ingrediënten

Deze mixed drink ontstond in de jaren 30 in Lombardije en werd gemaakt met Campari. Wij vervangen de Campari door een andere bitter, namelijk de Martini Riserva Speciale Bitter. Deze bitter is geïnspireerd op het originele recept uit 1872, waaraan Martini een hippe toets heeft gegeven

Gebruik een droge Italiaanse wijn, zoals een Pinot Grigio omdat deze mooi balanceert met de bittere componenten van de Martini. En dan heb je nog enkel wat soda water nodig, en om in de Italiaanse sfeer te blijven gebruiken we San Pellegrino. Een tip: voeg genoeg bruisend water toe, zodat je een sprankelend drankje krijgt en om het wat lichter te maken, maar niet teveel zodat je drankje niet verwatert en je nog steeds een mooie rode kleur hebt.

Wat heb je nodig? Per cocktail

  • 60 ml Martini Riserva Speciale Bitter
  • 60 ml Droge witte wijn (Pinot Grigio)
  • 30 ml Bruisend water (San Pellegrino)
  • 1 stukje schil van een appelsien

Hoe maak je het?

Giet de Martini bitter en de witte wijn in een groot glas. Voeg er ijsblokken aan toe en top af met wat bruisend water. Versier met een stuk schil van een appelsien.

Suggestie bij de aperitivo

Onze suggestie vandaag is een primi piatti, namelijk ricotta gnocchi. Deze gnocchi zijn gemaakt op basis van ricotta en zijn een lichtere versie dan de klassieke gnocchi van aardappelen uit Firenze. Deze lichtere versie wordt vooral gemaakt in het zuiden, in de wondermooie streek rond Amalfi. Daar worden ze ndundari genoemd. Deze streek was veel armer dan het rijke Firenze, dus gebruikten ze wat ze in huis hadden. Gebruik bij voorkeur doppio zerobloem, een type bloem die erg fijn gemalen is. Serveer met een lekkere tomatensaus en veel basilicum. Het recept vind je hier.

Muziek bij de aperitivo

Marco Masini komt net als de gnocchi uit Firenze. Hij was al op heel erg jonge leeftijd een begenadigd pianospeler. Hij wordt ontdekt in een pianobar en breekt door in 1990 en wint dat jaar het Festival van Sanremo met Disperato (zie clip)In de jaren 90 scoort hij vele hits, ook buiten Italië, en wint daarna nog een paar keer datzelfde festival. Zijn albums Marco Masini, Malinconoia, T’innamorerai en Il cielo della Vergine oogsten veel succes maar hij krijgt ook kritiek omwille van de zware onderwerpen in zijn songs en het soms grove taalgebruik (Bella stronza en Vaffanculo).

Een bruisende aperitivo, een heerlijke primi piatti en een streepje muziek om lekker mee te zingen… wat wil je nog meer?

NM.

De nieuwe Campingaz™ Master Series Black Edition

BLACK IS BEAUTIFUL

Zwart is terug van nooit weggeweest. Daarom brengt Campingaz dit jaar vier nieuwe, moderne modellen uit binnen de Master Series Black Edition: de geavanceerde Campingaz-technologie in een strak en aantrekkelijk design. Voor barbecuechefs met écht goede smaak, dus. Geniet dit seizoen volop van stijlvolle gezelligheid en meesterlijke barbecuegerechten in de tuin of op het terras met deze LXS- en LS-barbecues van de Master 3 én 4 Series Black Edition.

Ik heb er zelf nog niet mee gekookt, maar heb ze van dicht kunnen bewonderen en vooral kunnen proeven wat ermee werd klaargemaakt.

Heel wat extra’s in een ultradesign jasje

Ontdek de vele troeven van alle Black Edition modellen voor de ultieme barbecue-ervaring.

  • Dankzij de Culinary Modular-accessoires kan je de barbecue multifunctioneel gebruiken bij koken en bakken.
  • Verchroomd InstaClean-systeem voor eenvoudig en efficiënt schoonmaken in de vaatwasser.
  • EvenTemp-technologie voor een gelijkmatige hitteverspreiding.
  • InstaStart-ontsteking met verlichte bedieningsknoppen.
  • 10 jaar garantie op het RVS deksel en de branders
  • 5 jaar garantie op de mat geëmailleerde grill- en bakplaat
  • Bestand tegen extreem hoge temperaturen.
  • Tal van praktische extra’s voor een veilige, nette én comfortabele grillervaring.

Black Edition LXS: ruime zijtafel goed voor 50 kg

De LXS-barbecues uit de Master Series zijn uitgerust met een zijtafel die probleemloos tot 50 kg kan dragen. In het onderstel is er plaats voor een grote gasfles van 11 kg.

LXS vs. LS

Het verschil zit in de details: de Master Series Black Edition LXS modellen zijn uitgerust met een dubbelwandig deksel en dubbelwandige deuren. Ze hebben robuuste wielen en een extra afwerkingsrand onderaan waardoor deze niet zichtbaar zijn. Tevens zijn de LXS modellen voorzien van het verbeterde InstaClean systeem met extra laag coating en/of emaille op de onderdelen, waardoor deze nog gemakkelijker schoon te maken zijn.

 

Master Series 4 Classic LXS Master Series 3 Classic LXS Master Series 4 Classic LS Master Series 3 Classic LS
Kookoppervlak 3500 cm² 2800 cm² 3500 cm² 2800 cm²
Branders 4 3 4 3
Zijbrander ja ja Ja ja
Vermogen 12.8 kW + 2,8kW 9.6 kW + 2,8 kW 12.8 kW + 2,8 kW 9.6 kW + 2,8 kW
Gasverbruik 915 g/h + 200 g/h 686 g/h + 200 g/h 915 g/h + 200 g/h 686 g/h + 200 g/h
Zijtafels 2 2 2 2
Gewicht 77,8 kg 65,5 kg 69 kg 60 kg
Prijs € 949,99 € 849,99 € 749,99 € 649,99

Wie is Campingaz?

In 1949 kwam kampeerfanaat René Sillon op het idee om een revolutionaire hervulbare, compacte butaancilinder op de markt te brengen die het leven van heel wat kampeerders een stuk eenvoudiger zou maken. Deze R901 was het startschot voor een reeks producten voor comfortabel kamperen, waarbij innovatie en design door de jaren heen steeds belangrijker werden. Het merk Campingaz is sinds 1996 eigendom van Coleman Company Inc. Sinds de invoering van de kleine, blauwe, navulbare gasfles is Campingaz uitgegroeid tot dé specialist in buiten koken en één van de Europese leiders in gasoplossingen en outdoor kampeer- en kooktoestellen. Voor meer info: www.campingaz.com

NM.